#154

ya üniversite hazırlık ya da birinci sınıftaydım televizyon izlemeyi bıraktığımda. aslında bilinçli bir tercih de değildi, sadece bir şeylere bağlanmaktan rahatsız olan bünyem, televizyona da sadık kalamamıştı. arada bir kelime oyunları, azcıcık sardığım bir canlı para ve sonrasında yine kopuş. aslında insan kendini bu aptal kutusundan mahrum bırakınca, ister istemez birkaç ortamda fransız kalıyor sohbete.

nitekim eve taşındığımızdan beri sevgili ev arkadaşım b. bana dizi izletiyor nerdeyse hergüne bir dizi bulduk diyebilirim. pazartesi günleri kesinlikle ve kesinlikle küçük sırlar günümüz. gossip girl çakması diziyi mtlik eğitim dönemimizden beri izliyoruz, şimdi kendi evimizde büyük bir keyifle izliyoruz birlikte. salı günleri öyle bir geçer zaman ki çarşamba hürremle muhteşem yüzyıl perşembe günleri fatmagül ve onun ha tutuştu ha tutuşacak aşk hikayesi ile cuma günleri sevgililerle birlikte feriha.

bugün b. evde yok ama ben programımıza ihanet etmeden, ankaradaki sevgilimi özler halde küçük sırlar izliyorum. tek başıma bir yemek, ve kocaman koltukta tek başıma dizi izlemece. işin ilginci öyle çok seviyorum ki bu diziyi. uzak belki belki de aptalca ama se-vi-yo-rum. tüm iticiliklerine rağmen de aslında en iyi çiftin arzu ve ali olduğunu söyler, odamı toplarım.