6 Temmuz 2011 Çarşamba

#201

sıla'nın şarkısı beni alıp alıp götürüyor ofis ortamından, durduğum bulunduğum her yerden. sevgiliyi özletiyor her cümle. demiş ki sıla, "hadi kalk gidelim hemen şu anda, kapa telefonunu bulamasın arayan da açarız radyoyu yol nereye biz oraya... iyi gelmez mi hiç deniz havası bi göz oda bulur sokarız başımızı bi de koyarız iki kadeh kafa nereye biz oraya..." 


iş tatlı ve sakindi bugün, üzerine eve yürüyerek dönmek iyice keyif kattı. bir de havuz çakıp, evde çay keyfi yapınca film izlerken, zevkten ihya oldum diyebilirim.

sevgilinin uzaklığı canımı sıkıyor, eskiden ilişki sahibi insanlar, sevgilisi olmadan bişi yapmayan insanlar canımı sıkardı, anlam veremezdim, şimdi canımı sevgiliden uzak kalmak sıkıyor. eskiden herkesle bir şeyler yapıp, sevgiliyi lüks görürdüm, şimdi sevgili temel oldu da, başkaları lüks kalıyor. daha önceden olmayı beceremediğim kim varsa  oldum sanki, şarkılar boşuna yazılmıyor tabii ".. o eski halimden eser yok şimdi.." büyümek mi bir şeyleri değiştriyor yoksa ilişki mi tam kestiremiyorum ama sebebim her ne ise, keyifli oldum ben. kendi keyfimin kahyası bile oldum hatta.

me , my boyfriend and the others.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder