feribottayız, yanyana otobüs koltuklarına kurulmuş haldeyken inip deniz havası soluyoruz. Her işimiz birlikte, elele iniyoruz, ferlbotun içinde turluyoruz biraz, önce görmemiş gibi deniz havası çekiyoruz içimize, sonra koskocaman olmuş aya bakıyoruz. Gökyüzü maviyle mor arası, yakamoz denizin üzerinde, pırıl pırıl gökyüzü tıpkı sevgilinin bana bakan gözleri gibi. ışıl ışıl bi' şehir manzarası, omzumdan öpüyor beni, alnımı sol göğsüne dayayıp öpüyorum kalbinden, saçımın kokusunu derin derin içine çekiyor.
Üstkata çıkıyoruz, iki çay söylüyoruz, benimkinin şekerlerini o alıyor. İkimiz, bir ediyoruz. Neler düşündüğünü biliyorum, eskiden olsa ne düşündüğünü sorardım, şimdiye cevabı çoktan biliyorum "seninle öyle huzurluyum ki, yine seni düşünüyorum" çok tuhaf yanyanayken bilr yine de birbirini düşünmek ama engellenemiyor işte. Bugün bana "dünyamsın" dedi, her harfini sindirerek anladım neden bahsettiğini.
Benim küçük galaksimsin sen de ey sevgili.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder