Hayat kaç bölümden ibaret bilmiyorum, çalışan kesime geçince bunun öğrencilik, iş ve emeklilik olduğunu düşünüyorsunuz ister istemez. Ben de tam ortasındayım bu üçlünün. Hayat bir yerden sonra tekrara sarıyor, artık ne "işe giderken ne giysem"lerin önemi kalıyor, ne de "işten sonra ne yapsam"ların. Bir şekilde su yolunu buluyor, giydiğin kıyafetler tekrar ediyor, akşam yaptıkların, gördüğün kişiler aynılaşıyor. Herkesin "çok bunaldım" "hayatım çok rutin" tripleri de bundan. keşke değişiklik olsun diye işe 5 saat geç gidebilseydik arada bi, ama olmuyor. İş ayrı bir düzen zaten, bilgisayarının başından iki dakika çiş molası diye niyetlenip kalksan, pekçok şeyin değiştiğıini görebilirsin.
Böylesi hayatlarla nasıl başa çıkmalı, ya da çıkmaya gerek var mı bilmiyorum.. Bu işin de kendi içinde bi dengesi var illa ki ama çözebilene aşk olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder