19 Aralık 2010 Pazar

artık kısa cümleler kuruyorum..cümle bile değiller aslında

Sabah. Trafik. Ağlamaktan şişmiş gözler. Açlıkla birleşmiş mide bulantısı. Çalmayan telefon. Boşluk. parçalı bulutlu gözler, çiseleyen gözyaşı, sağanak gözyaşı. Dağılan makyaj. Daha da şişen gözler. Durgunluk. Susmak. Kuruyan dudaklar. Artık o dudakları öpmeyecek bi' adam. İnançsızlık. Umut var. İnsan neler görüyor. Yaşarız. Yaşamalıyız. Yine de.. Ayrılık. Zor işte. 17 ayın sonunda bitti demek. Zormuk.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder