11 Temmuz 2010 Pazar

Bu sefer her şey farklı

Her defasında istanbul kaçamakları sonrasında ankaraya dönüş yolunda hüzünlenirdim, şimdi kaçamak bitti ama bu sefer ev diye istanbula dönüyorum, bi otel odasında kalıyor olsam da, kendi hayatım tam oturmamış olsa da evime dönüyorum işte hem de hüzünlü filan da değil, azcık yorgun, biraz buruk ama asla hüzünlü ya da mutsuz bi dönüş değil bu.

Yazdım, çizdim, anlattım, paylaştım yetmedi. Naparsam yapayım ilişki dediğin iki kişi yaşanıyor, kızsam hemen geçiyor mutlu olsam hemen sönüyor dengesi yok bu işin yine de adım adım pişiyorum işte. Bugün sınav çıkışında aldı beni sevgili odtüden, azcıcık gerginliklerden sonra yine yanında aldım soluğu, birlikte big chefse gittik çukurambardaki, şişhaneye açılanın ne kadar güzel olduğundan bahsettim ona. Yemeğimizi yedik, yemeklerimizi paylaştık. Sorunlarımızı, kafasına takılanları konuştuk. Her şeyin taa en başındayken doğru olduğunu bilsem de inat ederdim, şimdi artık hayatımdaki adamları savunmuyorum, onun haklı olduğunu biliyorum çünkü. Aklının nasıl bende kaldığını, bu kadar rahat görüntüsünün altında aslında tam bi maço beslediğini biliyorum, bu hali öyle hoşuma gidiyo ki..O anlattı ben anlattım, her şeyi acı da olsa konuşabilmemizi seviyorum. Artık kararımı verdim, onunla birlikte olmak istiyorum, ve kendi bildiğim gibi inat ederek değil, çabalayarak, doğru adımları atarak. İçimde kocaman bi cesur var, onun için biçok şeyi yapmaya hazır bi cesur, ve her şeyden öte mutluyum.

Konuştukça sinirleneceğimiz yerde, daha da bağlanıyoruz birbirimize, masanın üstünden uzanıp elini tuttum, bu sefer çekmedi benim için ne anlam ifade ettiğini biliyodu çünkü. Ortak yolu bulabileceğimize inanıyorum, çok farklıyız çok çok ama ortak nokta ikimize de iyi gelecek hissediyorum.

Hep yanımda olsun, her şey daha güzel olsun o kadar..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder