gözümü açıyorum, lenslerim hafif kuruluk yapmış, saatlerdir, günlerdir uyuyorum sanki hem terlemişim, hem huzur hakim bünyemde. içimde bi dinginlik. esnemek için kollarımı açıyorum, kolum yanımda olmaması gereken bir yere değiyor, teni benimkinden de sıcak bi adam, sırtı bana dönük. o kadar şaşırıyorum ki sesim bile çıkmıyor, otel odasına nasıl girdiğini anlamıyorum. sakin sakin seyrediyorum onu, hep olmasını istediğim gibi, yanımda uyuyor. uykumdaki huzuru onu görünce anlamlandırıyorum. uykusunda onu izlediğimi fark ediyor, gözleri kapalı dönüyor bana, neden gözünü açmadığını soruyorum, o anda açıyor gözlerini, gözlerimi açar açmaz seni görmek için diyor. kırmızı başlıklı kız masalındaki gibi. gülümsüyorum, o sabah tebessümünün yerini hiçbir şey alamaz. alnımdan öpüyor beni. sonra göz kapaklarımdan, gel buraya diyerek çekiyor kendine. sıcağa aldırış etmeden sarılıyoruz. çok aradım açmadın ama diyor, duymadım uyuyordum diyorum. biliyorum, otel görevlilerine kapıyı açtırmak zorunda kaldım binbir zahmetle diyor, otel görevlilerine kızıyorum onu koynuma soktukları için, sonra da seviniyorum. hani yarın geliyordun diyorum, dayanamadım çok özlemiştim bigün erken geldim diyor. onu daha çok seviyorum.
gözümü açıyorum, yine onla geçen güzel rüyalardan biri, yanımda yok, yanım boş ama biliyorum çok uzak değil bi sabah onu yanımda bulmak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder