sevgili ba.küde yaşıyor, bir ayı yeni geçti gidişi. onun yokluğunda beni birine emanet etse diyorum, ilişki sarıp sarmalıyor bedenimi. gittiği zamanlar çok fazla yalnız kalıyorum, belki de kendimi zorunlu yalnızlığa mahkum ediyorum bilmiyorum.
perşembe günü o b.aküye gittiğinde, eve geldim. b. ile fatmag.ül izledik keyifle. kerimin o kaba hatlarına rağmen iç gıcıklayıcı yakışıklılığına karşı koyamıyoruz tabii. dizi bitti, odaya girdim çıktım onun olmadığı bi yere yatak odası diyemedim, salonda uyumaya kalktım olmadı, geç saate kadar oturdum. sonrasında cuma sabahı 9 işbaşı iken 9a 20 kala uyanıp, işe sadece 7 dakika geç kalarak bir rekora imza attım kendimce.
cuma akşamı evde yalnızdım, odamı toplamaktı niyetim. ankaradan getirdiğim eşyalar vardı, annemin fazla diye gönderdiği ama evde de tutamadığı şeyler, eski günlükler mektuplar vs vs.. önce bişeyler atıştırdım sonra kağıtların arasında kayboldum, tonlarca mektup günlüklerden koparılmış sayfalar. hep mutsuz satırlar, çok sevmeler kendimi anlama çabaları, nafile. arkadaşların yazdığı küçük notlar, en çok ayrımın yazıları. göz dolduran, beni hep çok sevip sayacağını anlatan satırlar. sevgilinin ba.küden getirdiği kırmızı şarabı açtım, djarum çıktı mektupların arasından, tepe lambamı kapadım loş bir ışıkta, azcık mumlar yakıp eski fotoğraflara mektuplara gömüldüm. evde yalnızım demiştim ya, yanılmışım eski benle birlikte oturuyorduk. şişeyi yarıladım, teomanın aşk ve gurur albümü kaç kere başa sardı bilmiyorum.
ben biraz kendimle kaldım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder