#18

küçük şeylerle mutlu olmanın cidden sonu yok, hatta zaman ilerledikçe bokunu çıkarabilmek bile mümkün, aaa ne güzel yürüyorum lalalal moduna girebiliyor insan. pollyannlık kendini kandırmaya dönmediği sürece bünyeye lazım diye düşünüyorum.

bugün aylar önce basıldığı için dükkanı kapatan ko.rsan dvdcime rastladım, tesadüfen uğradığım bir yerde, kendisinin de tezgahına bakıp nostalji yapmaktı amacım, orada çalışan diğer esnafa sordum, yerini söylediler. koştuğum gibi yanına gittim, bana "sen filmlerden anlıyorsun ablacım, işin gücün yoksa gel de yanımda çalış" demişti, o yüzden kendisini hiç unutmadım. beni görünce hemen tanıdı, "bayadır yoksun" dedi, esas kendisinin olmadığını söyledim. vizyona gelecek diye gösterdiği filmlerin çoğunu izlemiş olmanın haklı gururuyla bakındım. o kadar çok film aldım ki bugün bitanesini hediye etti bana, hediyeleri de süprizleri de çok severim ben, o yüzden güller açtı yüzümde. kor.san dvd'nin satış bedeli: 3 TL. bendeki mutluluk etkisi paha biçilemez!