10 Haziran 2010 Perşembe

Günün sonunda başını yastığa koyunca için rahatsa, mutlusun demektir

istanbul benim için hergün ayrı bir bilgi demek oldu, geleli, iş arkadaşlarımla tanışalı tam 4 gün bitti, bense onları senelerdir tanıyormuş gibi hissediyorum. Dünün olayını anlatırken "geçen gün" diyecek kadar benimsemişim insanları.

Herkesi sevmek, iyi insanların arasında olduğundan emin olmak farklı bir hal hem biraz gurur veriyor hem de doğru kararı verdiğime daha da inandırıyor beni.

Sabah kahvaltıda otelde kalanlarla birlikteyiz, öğlen yemeklerinde de birlikteyiz, e akşam olup da plan yapmadıysam yine iş arkadaşları ile birlikteyiz, hatta bugün nadide erkeklerimizden biri "cumartesi akşam bişiler yapalım, pazar da kahvaltıya gideriz" dediğinde aslında iş hayatının hepimize iyi geldiğini fark ettim.

Yeni bir sosyal ortam, başka başka insanların hayatlarına dahil olmak ve kendini yeni baştan anlatabilmek, yargılanmadan dilediğin gibi ifade edebilmek kendini, en güzeli de hataları geride bırakabilme ihtimali.

Annem hala arayıp "otele gidince haber ver" dese de, eski sevgili beni çok özlediğini söylese de içimde en ufak bi burkulma olmuyor, biliyorum çok olmadı geleli istanbula ama olsun, ben gitmiş gibi değil de yerimi bulmuş gibi hissediyorum.

Uzun zaman sonra ayrımla bi de k. ile konuştum, ikisi de nasılsın demeden ses tonuma bakıp iyi olduğumu anladılar.

Maşallah'la pek aram olmasa da, keyfime diyecek yok sen benim yerime maşallah de okur.

Bu mail Nokia E71 ile gönderilmiştir.

5 yorum:

  1. çok mutluymmm senin içiin:)herkesi sevv ama temkinli sevv sineem, kredi ver onlara, kendinden bişilerr vermee:) bu da çenesini tutamayan abla tavsiyesi:)bu blog daha neşeli, bana da ii geldii:)

    YanıtlaSil
  2. bir sürü maşallah.
    yine de, şahsi deneyimden yola çıkarak: meslektaştan arkadaş hemen olmamalı. iyi anlaşmak bir nimet, ama stresli günler geldiğinde sorun çıkmaması için, arada bi fark olmalı bir süre. bence yani. böyle bi şi işte :)

    YanıtlaSil
  3. ben derim, hatta en gelenekselinden nazar değmesin diye de ekleyeyim:)

    ayrıca gitmiş gibi değil yerimi bulmuş gibi hissediyorum kısmını çok sevdim.

    hep böyle sürsün:)

    YanıtlaSil
  4. her yazıda bir " ayrım " görmek çooooook hoşuma gidiyor, beni resmen gaza getiriyor yazdıkların :) MAŞALLAH ya-pış-tır.

    YanıtlaSil
  5. deryik, biz eğitimde ortak yaşıyoruz sadece, hepimizin şubesi farklı olduğundan sanırım hemen arkadaş olmanın bir zararı yoktur? yine de, göriciiiz demeli.

    cometa, çenesini tutamayan abla tavsiyesini aklıma okur okumaz yazdım, temkinli severim, öyle atlamam hemen her şeye. bu blogu ben de pek sevdim :)

    fk, hala birlikte yolculuğumuzu unutamıyorum ben!

    ayrım, maşallah çoktan yapıştı, bu şehrin eksiği sensin o yüzden her yazıdasın..

    YanıtlaSil